'Controleer bij je moeder, vrienden, familie en echtgenotes': wat iedereen moet weten over postpartum psychose
07 Feb 2023
Postpartum psychose is een zeldzame maar gevaarlijke psychische aandoening. (Foto: Getty Images)
Een pasgeboren baby krijgen is nooit gemakkelijk. Het komt vaak voor dat nieuwe moeders worstelen met slapeloze nachten, voedingsproblemen en baby's die nooit willen worden ingeslapen. De meeste moeders redden het, ook al zijn ze een beetje slechter door slijtage. Dit is echter niet voor iedereen het geval.
Hoewel zeldzaam, ontwikkelen sommige moeders een aandoening die postpartumpsychose wordt genoemd. Volgens Dr. Carla Sandy, een ob-gyn bij Kaiser Permanente in Silver Spring, Md., verschilt deze aandoening aanzienlijk van postpartumdepressie of de "babyblues", die veel vrouwen na de bevalling treft. Wanneer een vrouw een postpartumpsychose ontwikkelt, kan ze "hallucinaties, wanen, verwarring, paranoia, stemmen in hun hoofd horen, bizar gedrag en delirium ervaren", vertelt Sandy aan Yahoo Life.
Hoe is het om een postpartum psychose te hebben?
Na de geboorte van haar dochter Brooklyn voelde Jerrica Wrate "zich helemaal aan de top van de wereld", vertelt ze aan Yahoo Life. Ze was vol energie en bleef de hele nacht wakker met schoonmaken en online winkelen. Maar toen begon ze zich grillig te gedragen. De echtgenoot en vrienden van Wrate maakten zich zorgen, maar de kersverse moeder vroeg zich af hoe "er iets aan de hand kan zijn terwijl ik zo gelukkig was, vol energie en genietend van het leven met mijn pasgeborene?"
Uiteindelijk kwam de man van Wrate in contact met haar verloskundige, die een postpartumpsychose vermoedde. Wrate werd per ambulance naar een psychiatrisch ziekenhuis gebracht, waar ze de volgende 24 dagen doorbracht. Terwijl ze daar was, herinnert Wrate zich dat ze dacht dat haar man haar in het psychiatrisch ziekenhuis had opgenomen omdat ze te veel geld uitgaf aan winkelen. Ze begon ook hallucinaties te krijgen, in de overtuiging dat het ziekenhuis in brand stond en dat mensen achter haar aan kwamen en haar probeerden te vergiftigen.
Wrate geloofde ook dat "er baby's in de kamers van andere patiënten in hun douches lagen" die klonen waren van haar pasgeboren dochter. Ze zegt dat ze "dacht dat het personeel en andere patiënten allemaal familie van haar waren".
Hoewel de ziekenhuisopname voor Wrate moeilijk was, is ze dankbaar dat haar man en arts de tekenen van postpartum psychose herkenden en dat zowel zij als haar dochter veilig werden gehouden terwijl ze werd behandeld.
Verhaal gaat verder
Met therapie, medicatie en ondersteuning herstelde Wrate uiteindelijk, maar ze ontmoet nog steeds maandelijks een psychiater en krijgt nog steeds online ondersteuning van andere vrouwen die een postpartumpsychose hebben doorgemaakt.
Jessica O., die vroeg om haar achternaam geheim te houden om haar privacy te beschermen, vertelt Yahoo Life dat haar ervaring met postpartum psychose "absoluut gruwelijk" was. Voordat ze zelfs maar het ziekenhuis verliet na de bevalling, begon Jessica te geloven dat er overal bedreigingen waren voor de veiligheid van haar zoon. Ze zou haar zoon niet op de trap dragen of hem wassen, omdat ze bang was dat ze hem zou laten vallen. Jessica was ook bang dat de dampen van haar auto haar zoon zouden verstikken.
Binnen een paar dagen stopte Jessica met het aankleden van haar zoon omdat ze dacht dat de kleurstoffen in kleding hem zouden schaden. Ze stopte met slapen omdat ze dacht dat haar zoon 's nachts zou stoppen met ademen. Op een gegeven moment vertelt ze: "De hallucinaties overtuigden me ervan dat mijn zoon onmenselijk was, dat ik een zombie was en dat ik van mijn kind af moest om mezelf te beschermen."
Uiteindelijk stelde de kinderarts van haar zoon een postpartumpsychose bij haar vast. Jessica mocht thuis blijven om behandeld te worden, zolang er altijd een andere volwassene in huis was en Jessica nooit alleen werd gelaten met haar zoon. Met de behandeling nam Jessica's postpartumpsychose af, hoewel ze nog steeds angst ervaart.
Wat zijn de tekenen van postpartum psychose?
Postpartumpsychose kan zich op verschillende manieren manifesteren, met symptomen die zich meestal tussen drie en tien dagen na de bevalling ontwikkelen, vertelt Dr. Ariadna Forray, een specialist in postpartumpsychiatrie van Yale Medicine, aan Yahoo Life - hoewel vrouwen binnen enkele uren tot weken een postpartumpsychose kunnen ontwikkelen na levering.
Sabrina Romanoff, een klinisch psycholoog, vertelt Yahoo Life dat sommige vrouwen die de psychische aandoening ervaren, kunnen proberen zichzelf of hun kind schade toe te brengen. Dit geldt echter niet voor alle vrouwen die aan de aandoening lijden, en andere tekenen kunnen subtieler zijn.
Vrouwen kunnen symptomen hebben als desoriëntatie en verwarring, merkt Forray op. "Ongeorganiseerd, bizar gedrag en obsessieve gedachten met betrekking tot de pasgeborene zijn typerend", zegt ze. "Waanideeën richten zich vaak op de pasgeborene, zoals het ontwikkelen van een waanidee dat er iets mis is met de baby of dat de baby in gevaar is."
Sandy voegt eraan toe dat "gezinsleden misschien eerst merken dat de gedachten van een moeder steeds ongeorganiseerder worden en dat ze moeite hebben om coherent te communiceren. Gezinsleden kunnen ook merken dat het gedrag van een moeder niet gepast is voor de omgeving waarin ze zich bevinden, bijvoorbeeld door te schreeuwen of beledigende taal te gebruiken."
Dr. Brian Choi, een psychiater van het gezondheidsprogramma voor moeders van het Providence Mission Hospital, vertelt Yahoo Life dat "postpartum psychose ongelooflijk eng kan zijn voor nieuwe moeders en hun families. Daarom is het belangrijk dat partners en andere gezinsleden de tekenen en symptomen van psychische stoornissen na de bevalling kennen om nieuwe moeders de hulp te bieden die ze nodig hebben."
Wat te doen als je postpartumdepressie vermoedt
Als een echtgeno(o)t(e) of familielid tekenen opmerkt dat een kersverse moeder mogelijk aan een postpartumpsychose lijdt, “is het belangrijk om dit aan de moeder door te geven en haar aan te moedigen contact op te nemen met haar obgyn, vroedvrouw of therapeut, als ze één”, zegt Sandy. Ze voegt eraan toe dat het cruciaal is om "snel actie te ondernemen als er waarschuwingssignalen zijn", zodat het zorgteam van de moeder de beste behandelingsopties voor haar kan bepalen.
Als de nieuwe moeder haar zorgverlener niet zelf belt, zeggen experts dat een echtgenoot, familielid of vriend namens haar moet bellen. Choi zegt dat dit belangrijk is omdat de meeste nieuwe moeders die postpartumpsychose ervaren, de symptomen bij zichzelf niet zullen herkennen, zoals het geval was voor Wrate en Jessica - die beiden dachten dat hun gedachten en acties redelijk waren. Wrate zegt dat haar geest haar "in zo'n waanidee had dat ze" zich niet bewust was van wat er ook gebeurde.
Zelfs als moeders erkennen dat er iets mis is, kunnen ze "het moeilijk vinden om toe te geven dat ze abnormale gedachten of gevoelens hebben na de bevalling" en kunnen ze zich "schuldig, beschaamd en ontoereikend" voelen, wat zowel moeder als baby in gevaar, merkt Choi op.
Naast snel handelen, zeggen experts dat het in de gaten houden van zowel moeder als baby van het grootste belang is. "Omdat een postpartumpsychose snel gevaarlijk kan worden, is het uiterst belangrijk dat ouders die de stoornis ervaren niet alleen of met hun kinderen alleen worden gelaten", zegt Choi.
Voor vrouwen die postpartumpsychose ervaren, "wordt het risico op kindermoord geschat op 4% en het risico op zelfmoord op 5%", zegt Forray. Door snel hulp te krijgen, kan het leven van zowel de moeder als de baby worden gered, zelfs als de moeder er niet aan denkt zichzelf of haar kind iets aan te doen.
Als de moeder aangeeft dat ze overweegt zichzelf of haar baby iets aan te doen, "Dit is een medisch noodgeval", zegt Sandy. In deze situatie moeten vrienden en familie onmiddellijk 911 bellen of haar naar de dichtstbijzijnde spoedeisende hulp brengen.
Wie zal het waarschijnlijk ontwikkelen?
Hoewel postpartumpsychose iedereen kan treffen, zegt Choi, komt het vaker voor bij mensen met een familiegeschiedenis van de stoornis of vergelijkbare aandoeningen, zoals een bipolaire stoornis. Hij zegt dat slaapgebrek, ontstekingsziekten, verstoorde elektrolytenbalans, B1- en B12-vitaminetekorten, schildklieraandoeningen, eclampsie en pre-eclampsie ook kunnen leiden tot postpartumpsychose, maar er is meer onderzoek nodig om een definitief verband te leggen.
Wrate zegt dat ze wenst dat “andere vrouwen wisten dat postpartum psychose niet discrimineert. Als een MBA en werkende vrouw zonder eerdere psychische problemen, overkwam het mij. Ken de signalen en controleer je moeder, vrienden, familie en echtgenotes”, zegt ze.
Hoe vaak komt postpartumpsychose voor?
Sandy zegt dat postpartumpsychose "relatief zeldzaam" is, en voegt eraan toe: "Het treft slechts 1 of 2 op de 1000 geboorten. In de Verenigde Staten komt het jaarlijks tussen de 320 en 9.400 geboorten voor."
Hoe zeldzaam postpartumpsychose ook is, Wrate zegt dat "1 tot 2 op de 1.000 nog steeds een eng aantal is." Voor haar diagnose zegt Wrate dat ze nog nooit van postpartum psychose had gehoord. Ze vertelt dat haar verloskundige de tekenen van de aandoening nooit met haar heeft besproken of haar zelfs maar heeft verteld dat het bestond.
Jessica zegt dat er behoefte is aan meer screening, ondersteuning en voorlichting. "Ik wou dat meer vrouwen advies kregen over de psychologische risico's van zwangerschap", zegt ze. "Een zorgverlener in de geestelijke gezondheidszorg moet deel uitmaken van alle prenatale zorg om pre-screening en onderwijs te bieden aan moeders en alle ondersteunende personen."
Komt de postpartumpsychose terug?
Hoewel er een kans is op een postpartumpsychose in een volgende zwangerschap, zijn er stappen die vrouwen kunnen nemen om deze te verminderen. Volgens Forray is het risico op een recidief 29%, maar het risico is beheersbaar. "Preventieve strategieën voor toekomstige zwangerschappen zijn onder meer nauwkeurige monitoring van symptomen door een professional in de geestelijke gezondheidszorg, profylactische behandeling met medicijnen na de bevalling, stressbeheersing, prioriteit geven aan slaap, onderwijs voor partner en gezin en het vergroten van sociale steun", zegt ze.
Na een eerste episode van postpartumpsychose "heeft een vrouw echter 50% tot 80% kans om opnieuw een ernstige psychiatrische episode te ontwikkelen, meestal binnen het bipolaire stoornisspectrum", zegt Forray, dus voortdurende follow-up is belangrijk.
Wrate wilde oorspronkelijk twee biologische kinderen, maar na haar ervaring met postpartum psychose zegt ze nu dat ze "het niet zo zeker weet". Hoewel ze een nieuwe zwangerschap niet volledig heeft uitgesloten, wil ze geen nieuwe episode riskeren, dus overwegen zij en haar man ook adoptie.
Is postpartum psychose behandelbaar?
Volgens Forray is postpartumpsychose een behandelbare aandoening. "De meeste mensen met een postpartumpsychose herstellen volledig met de juiste behandeling", zegt ze.
Choi zegt dat een moeder die een postpartumpsychose doormaakt in veel gevallen een "intramuraal behandelprogramma nodig heeft waar de omgeving wordt gecontroleerd en er 24 uur per dag toezicht is".
Dit is echter niet nodig voor iedereen die aan de stoornis lijdt. "Een rigoureus poliklinisch programma dat zich richt op de algehele geestelijke gezondheid van een persoon, door drie tot vier dagen [per week] psychotherapieafspraken, wekelijkse gezinstherapiesessies, bindingsoefeningen tussen ouder en baby en meer, is ook een optie", zegt hij. Sommige mensen hebben ook medicijnen nodig, zoals stemmingsstabilisatoren of antipsychotica, merkt Choi op.
Hoewel postpartumpsychose gevaarlijk en eng is, is het goede nieuws dat de meeste vrouwen "zullen herstellen en terugkeren naar hun normale zelf met behandeling", zegt Choi.
Als jij of iemand die je kent zelfmoordgedachten heeft, bel dan 911 of de National Suicide Prevention Lifeline op 988 of 1-800-273-8255, of sms HOME naar de Crisis Text Line op 741741.
Wellness, ouderschap, lichaamsbeeld en meer: maak kennis met de persoon achter de hoo met de Yahoo Life-nieuwsbrief. Meld u hier aan.